Jaume Cabré je katalánsky autor, ktorého diela sa ponárajú do hlbín ľudskej existencie s precíznosťou filológa. Prostredníctvom svojho písania skúma zložitosť života, často s využitím bohatého jazyka a prepracovanej štruktúry. Jeho próza vyžaruje intelektuálnu hĺbku a zmysel pre detail. Jeho tvorba zanecháva trvalý dojem na čitateľov, ktorí ocenia jeho literárnu zdatnosť.
L’Ismael no ha tingut una infantesa fàcil, però ha aconseguit estudiar; es guanya la vida com a professor de Llengua i Literatura. Un dia, per atzar, es retroba amb una antiga veïna i a poc a poc comencen a intimar. Una trobada, però, amb el conserge de l’institut on treballa ho capgirarà tot. L’Ismael es veurà abocat a una situació límit, una situació de conseqüències traumàtiques, imprevisibles. Recuperar la memòria i aconseguir treure l’entrellat dels fets en què ha quedat atrapat serà una tasca difícil. Cabré matisa la dissort del protagonista amb la peripècia d’un petit senglar que té tirada a distreure’s i a cavil·lar més del compte.
"Początek XX wieku. Na końcu świata, gdzie diabeł mówi dobranoc, dogorywa w ciszy zapomniany przez Boga, ludzi i monsiniora Maurycego, biskupa diecezji Feixes, warowny klasztor La Ràpita, siedziba mniszek klauzurowych. Przewodzi im wielebna matka Dorotea, kobieta surowa i pozbawiona poczucia humoru. Brat Junoy, utalentowany muzyk, zostaje tam zesłany w charakterze spowiednika. Pozbawiony dostępu do instrumentów franciszkanin dzięki sile wyobraźni nieustannie przenosi się do abstrakcyjnego raju muzyki, oazy swojej samotności. W imię zdrowego rozsądku prowadzi także ambicjonalną wojnę ze zgorzkniałą matką przełożoną, niespełnioną poetką. Brat Junoy jest zdania, że umartwianie się nie przybliża nikogo do Boga, a niedożywienie wywołuje halucynacje. Po proteście przeciw surowej karze nałożonej na dwie nowicjuszki - z których jedna umiera, druga zaś opuszcza klasztor - popada w ostry konflikt z matką przełożoną, trafia do aresztu i staje przed sądem diecezjalnym oskarżony o herezję, nadużycia i samowolę. Rozpoczyna się proces, podczas którego wszystko zdaje się przemawiać przeciw bratu Junoyowi... W świecie, który nie podziela jego pasji, pada ofiarą nietolerancji. Pasjonująca powieść gotycka, która po raz kolejny udowadnia maestrię katalońskiego pisarza o niepodrabialnym stylu."--
Tina, una pacífica maestra, fotografía al azar una escuela de un pequeño pueblo de un valle del Pallars que está a punto de ser demolida. Tras la pizarra, se encuentra una cajita que contiene una larga carta escrita en un cuaderno escolar que jamás llegó a su destinatario. Poco a poco, Tina se irá adentrando en la memoria de esos valles e irá desvelando las piezas de una historia de maquis, falangistas y héroes anónimos envuelta en la bruma del olvido. Una novela extraordinaria sobre las luces y las sombras de la guerra; sobre la fuerza de la vivencia y la fragilidad del recuerdo histórico.
