Oleksandr Klymenko Poradie kníh

This book has come out of the art project "Icons on Lids of Ammunition Boxes", initiated and led by Sofiia (Sonya) Atlantova and Oleksandr Klymenko.

Kluczem do najnowszej powieści Ołeksandra Kłymenki, pochodzącego z Łucka, a mieszkającego obecnie w Polsce ukraińskiego poety, prozaika, muzyka i krytyka, jest triada: miłość, śmierć i sztuka. I może jeszcze klucz czwarty – wybór. Jak pisze Bohdan Zadura: „Wybierają tu wszyscy – i główni bohaterowie, i ukraińskie społeczeństwo, wybierają między rodzajami miłości, wybierają między sztuką – bo nie karierą w sztuce – a życiową stabilizacją, między uzależnieniem od Rosji a europejskimi aspiracjami, chociaż to drugie można by zastąpić przyzwoitością, między konformizmem i buntem (…). To powieść atrakcyjna w lekturze i wzruszająca, mistrzowska, jeśli chodzi o budowanie nastroju, pierwsza, w której znalazłem literacki obraz wydarzeń na Majdanie w 2008 roku. W pewnym sensie bardzo ukraińska i zarazem uniwersalna”.

Iluzornost existence v povídkách mistra ukrajinské krátké prózy. Ještě dlouho jedu na tom kole – s Mendělejevem a Čiurlionisem. Jeden mě učí chemii: „Opakuj: ‚ar-gen-tum‘,“ říká. Vidím, že v levé ruce má konfederátku. Druhý povídá, jak sešlapovat pedály kostelních varhan: „Nohy dáš takhle.“ V pravé ruce štětec. Ve škole jsem v chemii zrovna nevynikal, ale učitelka mi dávala dvojku. A kostel v našem městečku „modernizovali“ – napůl zbořili, nazvali ho moderním kinem. Sedmkrát jsem zhlédnul Seeta Aur Geeta a devětkrát Sholay. Hema Malini tam půvabně tančila. V kapličce předělané na střelnici jsem trefoval kovové zajíce. Z olověných broků jsme si vyráběli olůvka… Když jsme byli malí, chodili jsme na ryby.