Riitta Elisabet Jalonen je fínska autorka, ktorej diela sa vyznačujú hlbokým vhľadom do ľudskej psychiky a zložitostí medziľudských vzťahov. Jej štýl je často opisovaný ako poetický a introspektívny, skúmajúci témy identity, pamäte a pominuteľnosti. Prostredníctvom starostlivo vybraných slov a sugestívnych obrazov vťahuje čitateľov do svetov svojich postáv, kde sa realita a fantázia prelínajú. Jej písanie rezonuje s jemnými nuansami emócií a ponúka zamyslenie nad univerzálnymi aspektmi ľudskej skúsenosti.
Po śmierci taty nic nie jest takie, jak wcześniej. Tak dobrze znana codzienność nagle staje się obca, a w rodzinie pojawia się pusta przestrzeń, której nie sposób zapełnić... Ta książka to historia żałoby opowiedziana przez dziecko. Opowieść o smutku i tęsknocie, i o akceptacji. Ale przede wszystkim to książka o miłości, która pozwala żyć dalej i przywraca nadzieję. Ogromnym walorem książki są ilustracje. Ich spokojny rytm towarzyszy tej opowieści, odsłaniając jej kolejne znaczenia.
Ihrem Tagebuch vertraut Nina ihre Geschichte an: die schmerzhafte Zeit im Kinderheim, das schwierige Zusammenleben mit ihrer psychisch kranken Mutter.