Christopher Bollas Poradie kníh

The notebooks of Christopher Bollas offer an intimate glimpse into his thoughts over fifty years, capturing the intricate challenges faced by a psychoanalyst. Originally private, these writings reveal the evolution of his clinical practice and theoretical insights, showcasing a rich tapestry of ideas and reflections. Presented in two volumes, they provide a profound exploration of the psychoanalytic experience and Bollas' intellectual journey.

The notebooks offer a deep insight into Christopher Bollas' thoughts and reflections over fifty years, capturing the intricate challenges faced in the field of psychoanalysis. Originally private, these writings accompany his clinical practice and published works, providing a unique perspective on the analytical process. The collection is presented in two volumes, showcasing the evolution of his ideas and experiences throughout his career.

Christopher Bollas proposes ordinary conversation as a distinct literary genre that shares certain formal qualities with poetry, prose, and drama. We converse with others and with ourselves, and he capitalises on the unique irony of this convergence, often to hilarious effect, but with a disturbing undertone that opens new perspectives.

Christopher Bollas posługuje się analizą prawdziwego materiału z praktyki klinicznej, by rzucić światło na teorię psychoanalizy, która stawia na pierwszym miejscu ludzki impuls do zadawania pytań. Impuls ten, w różnych postaciach, kieruje nami przez całe życie; Niekończące się pytanie ilustruje sposób, w jaki metoda swobodnych skojarzeń Freuda przynosi odpowiedzi zarówno pacjentowi, jak i analitykowi, odpowiedzi, z których wynikają kolejne pytania i kolejne odpowiedzi, wzajemnie na siebie oddziałujące. Zapisom prawdziwych sesji analitycznych towarzyszą równoległe komentarze, które uwypuklają kluczowe aspekty metody swobodnych skojarzeń w praktyce. Zapisy te opatrzone są dalej omówieniem samych przypadków, a także szerszym odniesieniem teoretycznym, w którym akcent jest położony na Freudowską teorię logiki sekwencji: jak przekonuje Bollas, ucząc się słuchać tej logiki swobodnych skojarzeń, możemy odkryć bogatszy i bardziej złożony głos nieświadomości, niż polegając wyłącznie na Freudowskiej teorii wypartych myśli. W elokwentny i przekonujący sposób Christopher Bollas pokazuje, że pobudzanie do dalszego stawiania pytań często przynosi procesowi analitycznemu więcej korzyści niż robienie pochopnych interpretacji. Jednak niezależnie od tego, jak bardzo fascynujący przebieg przyjmuje czasem sesja, ani pacjent, ani analityk nie mogą zatrzymać procesu samonapędzającego się popędu do stawiania pytań.

Jestem w pełni świadomy, że ten tekst wzbudzi wiele wątpliwości w umyśle czytelnika tymi słowami Christopher Bollas wprowadza czytelnika do swojej książki. Rzeczywiście, ta lektura budzi wątpliwości, jest kontrowersyjna ale też jednocześnie wciągająca oraz pobudzająca do zastanawiania się nad naturą niepsychotycznego załamania self. Autor zajmujący się na co dzień leczeniem ludzi na skraju załamania psychicznego, przedstawia nowy i odważny paradygmat kliniczny. Sugeruje, że nieświadomym celem załamania jest zwrócenie się self do innego po przekształcające rozumienie; po to, by jego podstawowe cierpienie mogło zostać odpowiednio przyjęte i zrozumiane. Dostrzeżone we właściwym momencie, załamanie może być przełomem. Jest to sytuacja przepełniona najgłębszym osobistym znaczeniem, wymaga jednak wnikliwego zrozumienia, by mógł się zrealizować jej przekształcający potencjał. Christopher Bollas uważa, że hospitalizacja, intensywne leczenie farmakologiczne oraz terapia poznawczo- behawioralna (CBT)/terapia dialektyczno-behawioralna (DBT) zaprzepaszczają tę szansę. Jego zdaniem wielu pacjentów powinno zamiast tego dostać możliwość skorzystania z rozszerzonej, intensywnej psychoanalizy. Co to znaczy? Autor zauważa, że wielu psychoanalityków oferuje pacjentom zwiększenie częstotliwości sesji w momencie załamania i jego zdaniem pomoc ta przychodzi za późno. Postuluje dla niektórych pacjentów, w bardzo szczególnych okolicznościach podejście proaktywne tj.: zapewnienia takiej formy opieki, która pozwoli przeżyć załamanie self w obecności terapeuty. W niektórych opisywanych przez niego przypadkach oznacza to na przykład pracę przez trzy kolejne dni od 9-tej do 18-tej. Na podstawie swojego doświadczenia Bollas twierdzi, że Z upływem czasu moje doświadczenie podpowiadało mi, żeproces psychoanalityczny jest sam w sobie tak skuteczny, że powinno się pozwalać na jego modyfikację dla osóbw ogromnym cierpieniu, poprzez przedłużone sesje, zwiększoną częstotliwość, lub, sporadycznie, całodniowe sesje. Doszedłem do przekonania, że samo doświadczenie analityczne funkcjonuje jako trzeci obiekt, który może być nośnikiem przekształcenia. Książka ta zainteresuje klinicystów, którzy czują, że w przypadku pacjentów na skraju załamania konwencjonalna praca psychoanalityczna jest niewystarczającą odpowiedzią na rozpoczynający się kryzys. Prowokująca propozycja Bollasa może jednak wzbudzać również wiele pytań. Część z nich postawił Sacha Bollas i można je znaleźć wraz z odpowiedziami w ostatniej części książki.

It is important to point out that these essays are about character types; it is not to suggest that all borderlines, narcissists or manic depressives are the same. Everyone is an individual and are who they are for many different reasons. What they have in common is a typical relation between their subjectivity and the world they inhabit. In other words, Christopher Bollas has identified the axioms that these individuals share. Following a discussion of the features of each type, the axioms are delivered in the characters own voice. By placing ourselves within their own logic, we can begin to identify and empathize with them. At the root of all character disorders there is mental pain and each disorder is an intelligent attempt to solve an existential problem. If the clinician can grasp their specific intelligence and help the analysand to understand this, then a natural process of healing can begin. Three Characters is a masterclass based on decades of lectures presented to psychoanalysts, analytical psychologists and psychotherapists and a must-read for all psychoanalytic enthusiasts.

In diesem Buch schildert der erfahrene Psychotherapeut Christopher Bollas seine Begegnungen mit schizophrenen Patienten und erläutert die Ursachen, Entwicklung und den Verlauf der Schizophrenie. Er führt uns behutsam an das Rätsel dieser tückischen Erkrankung heran. Bollas sieht den Schlüssel im Umgang mit schizophrenen PatientInnen – und sogar zur Heilung – im intensiven Gespräch und persönlichen Kontakt. Er plädiert für Therapie statt Tabletten und bietet eine innovative Methode zur Behandlung, die Hoffnung für die als hoffnungslos geltenden Menschen schafft. Sein Ansatz basiert auf langjährigen Erfahrungen als Psychoanalytiker und ermutigt dazu, die Gedankenwelt der Patienten zu verstehen und zu enträtseln. Dieses Buch richtet sich an PsychoanalytikerInnen, PsychotherapeutInnen, Angehörige schizophrener PatientInnen und an alle, die sich mit existenziellen Fragen beschäftigen. Experten loben Bollas’ Werk als eine persönliche Odyssee durch die Welt der Schizophrenie und betonen die Bedeutung menschlicher Verbindung in der Therapie. Die Geschichten über therapeutische Arbeit verdeutlichen die geduldige Anstrengung, die mit Respekt und Liebe für andere verbunden ist, und bieten wertvolle Einblicke in eine verstörende Krankheit sowie die Methoden eines engagierten Therapeuten.

Exploring the complexities of modern existence, this book delves into themes of meaning, identity, and the pervasive sense of bewilderment in contemporary life. It examines how individuals navigate emotional landscapes marked by melancholy, questioning societal norms and personal beliefs. Through a blend of philosophical insights and personal reflections, it invites readers to confront the challenges of finding purpose in an increasingly chaotic world, ultimately seeking to illuminate paths toward understanding and resilience.

First published by Free Association Books, 1989.