Tento autor sa vyznačuje lyrickým štýlom, ktorý často skúma témy lásky, odlúčenia a túžby s citlivosťou pripomínajúcou klasickú tradíciu. Po hlbokej osobnej strate sa jeho tvorba ponorila do kontemplácie prázdnoty života, smrti a smútku, čo viedlo k intenzívnejšiemu skúmaniu formy aj obsahu. Jeho majstrovstvo v písaní sa najvýraznejšie prejavuje v rubaiyátoch, ktoré napísal v tradičnom metru aruz. Tieto diela ukazujú jeho hlboké porozumenie klasickým básnickým formám aj zvládnutiu emocionálne rezonujúcich tém.
"Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur." Ümit Yaşar Oğuzcan
Gelme diyecektim, geldin. İyi ettin geldiğine. Nerdeyiz? Bir şehir yanıyor, dikkat et. Tutuşabiliriz, işte ilk ateş gözlerine düştü, sonra dudaklarına, saçlarının arasına kıvılcımlar doldu ışıl ışıl. Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz.Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun.