Andrzej Zwoliński Poradie kníh

Od wieków człowiek dążył do prawdy, odczytując ją na różne sposoby. Jednocześnie zauważano systematyczny proces zakłamywania rzeczywistości, niekiedy njako proces podejmowany świadomie i celowo, by przy pomocy nie- prawdy rządzić, sterować ludźmi, zyskiwać na ich niewiedzy czy naiwności. Już starożytni zauważyli, że słowa, którymi próbujemy opisać świat, nigdy w doskonaly sposób nie ujmą go i nie wyrażą. Symulakry – opisy świata, tylko ten świat symulują, tworzą jego kolejne odsłony, zwracają się w jego kierunku. A współczesny powrót do symulakrów potwierdza, że niewiele ma wspólnego opis świata np. z językiem reklamy, czy handlu, a także rozrywki lub obietnic politycznych z rzeczywistością, w której żyjemy i która nas angażuje. Pojawiły się też dalsze kombinacje kłamstwa, jak np. post prawda, czyli prawdą, jakiej oczekują ludzie, lecz jej nie odczytują, ze świata, w którym żyją. To rodzaj prawdy przegłosowanej przez większość, z którą mniejszość zgadza się – przynajmniej przez milczenie. Współcześnie szybko i w sposób niekontrolowalny pojawił się hejt, wykorzystując dla swej dynamiki wzrostu najnowsze zdobycze technologiczne. To kłamstwo powiązane z nienawiścią, gniewem, oburzeniem i wrogością. To emocje, nasączone kłamstwem, w którym prawda nie ma żadnych szans na ocalenie. W tej plątaninie kłamstw, w świecie napełnionym nie-prawdą, człowiek nadal zadaje sobie pytanie o prawdę. Istnieje coraz mniejsza szansa na możliwość dotarcia do niej, ale przecież dla wielu jest ona oczekiwanym kierunkiem dążeń i wysiłków. Czy jeszcze pragniemy prawdy? Czy chcemy poznać świat taki, jaki on jest, nie „stwarzając” dla swego prywatnego samozadowolenia sztucznych jego imitacji i modeli?

Pierwsi chrześcijanie nazywali dzień śmierci dniem narodzin dla nieba (dies natalis), a na nagrobkach z przekonaniem pisali o zmarłym: Żyje w Panu. (fragment Wstępu) Ksiądz Andrzej Zwoliński w swoim kolejnym Przewodniku przedstawia różne aspekty kultury funeralnej. Pochówek jest jednym z uczynków miłosierdzia, który możemy wyświadczyć bliźniemu. Właściwe rozumienie symbolicznych gestów, które towarzyszą ostatniemu pożegnaniu, pomaga w rozstaniu z tymi, którzy zakończyli już ziemską wędrówkę. W czasie lektury książki dowiemy się, między innymi: czym jest ars morendi; jak towarzyszyć umierającemu; w jaki sposób przeżywać żałobę? Kompendium wiedzy na temat tradycji pogrzebowych.

Używanie sakramentaliów to jedna z najbardziej niezrozumiałych praktyk w Kościele katolickim. Od początku chrześcijaństwa były one częścią życia wiernych, chociaż często uważano je za rodzaj przesądów. Wynika to z traktowania ich nie jako narzędzi łaski, lecz w sposób przesądny, magiczny, jako rodzaj chrześcijańskiego amuletu. A przecież sakramentalia są po to, aby ubogacały życie duchowe, a nie hamowały je czy wykrzywiały. Sakramentalia były ustanawiane przez Kościół i praktykowane jako znaki, które służą uświęceniu codzienności, rodzaj przedłużenia sakramentów, w których przyjmujemy łaskę Bożą.

Mistrz słowa pisanego, jest również mistrzem słowa mówionego. Od kilkudziesięciu już lat ukazują się znakomite homilie ks. prof. Andrzeja Zwolińskiego. Autor w tej publikacji dotyka ponad 50 uroczystości, świąt i wspomnień liturgicznych, które obchodzone są w liturgii Kościoła w Polsce, dając czytelnikowi bardzo dużą dawkę wiedzy i miłości do Maryi.paulini

W Polsce znacznie częściej i wyraźniej uwidacznia się symptom sekularyzacji moralnej. Wyraża się ona w tym, że Polacy w coraz mniejszym stopniu odczuwają potrzebę religijnego uzasadnienia własnych zasad moralnych i w wielu kwestiach deklarują poglądy moralne niezgodne z wyznawaną przez siebie religią. Dotyczy to także tych, którzy uważają się za głęboko wierzących czy regularnie praktykujących. Stąd rodzi się potrzeba ciągłego przypominania wiernym o podstawach moralności i formułowanie argumentów etycznych. Dotyczy to zwłaszcza tzw. nowych grzechów, które pojawiły się w kulturze w wyniku szybkiego rozwoju nowoczesnych technik, technologii i możliwości, z których może korzystać człowiek. Brak refleksji nad tymi propozycjami może okazać się nowym sposobem błądzenia, zwodzenia sumień czy mnożeniem sugestywnych argumentów za przyjęciem osła przyodzianego w skórę lwa.

Czy człowiek naprawdę jest samotną wyspą? Czy w XXI wieku potrafimy jeszcze budować zdrowe relacje? Co stanie się ze społeczeństwem, które całkowicie odrzuci Boga? Ksiądz prof. Andrzej Zwoliński uważnie przygląda się dzisiejszej kulturze i współczesnemu człowiekowi. Dostrzega, że coraz częściej doświadczamy izolacji, odosobnienia i samotności. Wielu ludzi próbuje odciąć się od korzeni swojej tożsamości, porzucić więzi łączące ich z tradycją i przeszłością. Skutki tego zachowania zaczynają być jednak tragiczne. Analizując myśli największych filozofów, autor stara się odpowiedzieć na pytanie, co zrobić, by wyrwać człowieka z pułapki samotności, w którą sam wpadł. Ks. prof. dr hab. Andrzej Zwoliński – uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich teologów zajmujących się współczesnymi zjawiskami społecznymi, ceniony popularyzator nauczania społecznego Kościoła katolickiego, socjolog, teolog i sektolog. Znawca religii świata. Jest profesorem zwyczajnym i kierownikiem Katedry Katolickiej Nauki Społecznej na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie.

Słowa Credo każdy z nas zna na pamięć od najwcześniejszego dzieciństwa i powtarza niemal codziennie. Czy jednak na pewno rozumiemy, co one oznaczają? Czym tak naprawdę jest dla nas Trójca Święta, Boża Opatrzność, Paruzja? Recytowanymi machinalnie słowami czy przeżywaną rzeczywistością? O głównych prawdach naszej wiary, atrybutach Boga Ojca, życiu Chrystusa i darach Ducha Świętego ks. Zwoliński pisze ze znawstwem teologa i swadą kaznodziei, odwołując się do codziennych ludzkich doświadczeń, Magisterium Kościoła, nauki i sztuki. To proste, lecz głębokie ujęcie tego, w co wierzymy, pozwoli czytelnikowi na nowo przekonać się, jak niezwykłym i wspaniałym darem jest móc nazywać się dzieckiem Boga Ojca Wszechmogącego dzięki Odkupieniu w Jego Synu Jezusie Chrystusie oraz mieć Pocieszyciela i Obrońcę w Ich Świętym Duchu.

Błogosławcie a nie złorzeczcie - Andrzej Zwoliński