Fiedoruk Andrzej Poradie kníh

„Armia maszeruje na brzuchu” – w myśl znanej wojskowej sentencji autor wędruje przez stulecia wraz z wojskami walczącymi w największych wojennych kampaniach, bitwach i potyczkach. Prezentuje historię od kuchni – w dosłownym tego słowa znaczeniu – od starożytności po czasy II wojny światowej. W pełnych pasji opowieściach zdradza, co warzono w wojskowych kotłach, co można było znaleźć w żołnierskich menażkach i oczywiście czym to popijano, bo woda nie zawsze nadawała się do spożycia, zaś alkohol był nie tylko środkiem odurzającym dodającym animuszu, ale także często zamiennikiem jedzenia. W kolejnych rozdziałach przeczytamy m.in., jak z problemami aprowizacyjnymi radzili sobie Grecy, Persowie, żołnierze Aleksandra Macedońskiego, średniowieczni rycerze i uczestnicy krucjat, wojska napoleońskie, powstańcy, legioniści Piłsudskiego, armie walczące podczas obydwu wojen światowych, a także jeńcy wojenni. Autor, zaglądając na zaplecze armii, prezentuje zmaganiach logistyków, kwatermistrzów, markietanów, kucharzy i wielu innych osób zapewniających wikt żołnierzom. Swe opowieści okrasza licznymi ciekawostkami, anegdotami, zaskakującymi faktami, a niekiedy mrożącymi krew w żyłach szczegółami.

Kuchnia podlaska pozwoli powrócić na nasze stoły zapomnianym potrawom, pozwoli czytelnikom na własne poszukiwania w tym zakresie, ponieważ na łamach tej książki znajdziecie Państwo też przepisy podane w wersji oryginalnej, na trwałe wpisane w naszą kulturę czy tradycję. Poza przepisami znajdziecie tu także opowieści o tradycjach kulinarnych. Przeczytacie przepisy kuchni litewskiej, białoruskiej, ukraińskiej, żydowskiej czy tatarskiej związane już na stałe z Podlasiem. Kuchnia podlaska to cudowna kuchnia tworzona przez lata w mozaice narodów, kultur i religii. W dymie z kominów wiejskich chałup, przycupniętych pod lasami, w zapachu chleba i siana. W szlacheckich dworkach, mieszczańskich kamienicach i żydowskich karczmach. Nie ma kuchni dobrych i złych, są tylko kuchnie inne, bo każda z nich tworzy się w innych uwarunkowaniach kulturowych, klimatycznych, obyczajowych czy też religijnych. Aby ją poznać wystarczy przeczytać książkę, aby jej doświadczyć trzeba jej skosztować.

A gdyby tak móc zajrzeć do wszystkich kuchni, garnków, pieców, restauracji i za sklepowe lady? Posmakować potraw z antycznych stołów i peerelowskich imienin u cioci, gdzie jest flaszka, dwie butle wina, śledź, pączki i wieprzowina… Wyruszyć w niezapomniany rejs MS „Piłsudskim”, na pokładzie którego w chłodni zamknięto 40 ton jajek, a na śniadanie kelnerzy serwują kawior i pasztet sztrasburski. Szepnąć do ucha Herbertowi Hoonerowi obietnicę: Kurczak w każdym garnku i samochód w każdym garażu, a po chwili w podlaskiej wsi moczyć, panierować i smażyć prawdziwki. Ukoić pragnienie polo cocktą w Kingsajzie i głód zawiniętą w płótno słoninką… W elegancki wieczór przeczesać bujne włosy pomadą z masła i z braćmi Pretosjan spróbować kawioru, popijając w zatłoczonym barze martini ? wstrząśnięte, nie mieszane. Na gwarnym targu rozróżnić prawie 10 tysięcy zapachów, a o północy w skórzanym okryciu piec mięso na rozgrzanych kamieniach lub kłach mamuta. Zobaczyć drewniane lodówki w Chicago, spróbować foie gras we Francji. Uścisnąć dłoń Ćwierczakiewiczowej i odkryć tajemnicę 365 obiadów za 5 złotych. A na koniec zapamiętać! Gdy ktoś pyta: śledź normalnie, czy dyżurny? Zawsze odpowiadać: dyżurny! - żeby na chwilę wyjęty z chłodziarki, mógł spokojnie powrócić na wystawę, a gorzałka trafić do gardła! Och…, jak byłoby smacznie! Musisz odbyć tę podróż z Sekretami jedzenia. Podlaskie domowe imprezki, umami, szarlatani w supermarketach i kanibale czekają właśnie na Ciebie!

Akcja sensacyjnej powieści KRWAWE TROPY rozgrywa się w Białymstoku w latach 1924-25. To czasy kiedy na terenach Kresów aktywnie działają komunistyczne siatki szpiegowskie, których celem jest destabilizacja sytuacji politycznej i społecznej w tym regionie. To napady na miejscowość Stołpce, czy pociąg pod Łunińcem, zorganizowane przez przerzucane na wschodnie tereny Polski, bolszewickie bandyckie bandy. To także czasy kiedy to młoda władza nie potrafi poradzić sobie z bandami przemytników i złodziei. Wykrycia siatki szpiegowskiej działającej na terenie Białegostoku i Wilna podejmuje się aspirant Policji Śledczej i współpracownik Wydziału II Wojska Polskiego, zajmującego się wywiadem i kontrwywiadem, zwanego Dwójką, Stefan Lewicki. Wraz z przyjaciółmi z czasów wojny 1920 roku mecenasem Markiem Lewandowskim i dziennikarzem Zygmuntem Dreszerem tropią bolszewickich bandytów. Przez karty powieści przewijają się autentyczne postacie tamtych czasów Urke Nachalnik, Jankieczkie, czy Sergiusz Piasecki. Także część wydarzeń na których zbudowane są wątki powieści miała miejsce. Bohater akcji zawierając przyjaźnie i przeżywając liczne przygody prowadzi czytelnika przez klimat Białegostoku lat 20 – tych, wiernie oddając koloryt ówczesnego miasta i jego mieszkańców. Odwiedza dawne restauracje, hotele, kina, sklepy ukazując od podszewki życie miasta. Nie bez znaczenia dla akcji powieści jest ogromne zróżnicowanie kulturowe i religijne Białegostoku lat dwudziestych XX wieku. Jest to nie tylko trzymająca w napięciu lektura ale także podana w niebanalny sposób historia miasta i jego mieszkańców, doskonale ilustrująca z jakimi trudnościami borykali się Polacy w czasach odbudowy zniszczonego zaborami i wojną Państwa, oraz jak wielkie ponieśli ofiary.

Andrzej Fiedoruk - wybitny znawca i przewodnik po podlaskiej tradycji kulinarnej, potrafiący dowieść jej oryginalności i niepowtarzalności, pasjonat i gawędziarz jest twórcą rozpoznawalnym w całej Polsce. Z wykształcenia historyk, tropi i opisuje wątki kultury materialnej regionu Podlasia, pokazując jej barwność, wyjątkowość i niepowtarzalny charakter. W dorobku ma kilkanaście pozycji książkowych, dotyczących najrozmaitszych aspektów dawnej i współczesnej kuchni polskiej, regionalnych obyczajów Związanych bądź z wytwarzaniem, bądź ze spożywaniem równych produktów, kulturą stołu i obrzędowością. Fiedoruk często łączy historię regionu z narracją o codzienności mieszkańców Podlasia. Czytelnicy wysoko sobie cenią zarówno jego opowieści o dawnych karczmach i zajazdach podlaskich, jak też o sposobach wytwarzania i spożywania napoi alkoholowych, wędlin czy chleba. Ogromnym sukcesem była jego ostatnia książka Moje białostockie powidoki, o dawnym Białymstoku, pięknie wydana i ilustrowana.