Wszyscy najważniejsi pisarze drugiej połowy XX w. publikowali w „Czytelniku” i jak napisał Czesław Miłosz, razem z nim „byli w stajni” Borejszy. Spis korespondentów może stanowić zatem kanon kultury krajowej, która w tym krótkim pięcioleciu zaczynała odradzać się po wojennych zniszczeniach. Prawie wszystkie listy publikowane są po raz pierwszy i pochodzą z prywatnego archiwum rodziny. Jest to jedynie niewielka cząstka oryginalnego zbioru, zasadnicza jego część padła bowiem ofiarą konfiskaty. Ze względu na fragmentaryczność, a niekiedy enigmatyczność wiadomości autor opracowania zdecydował się na uzupełnienie listów urywkami utworów literackich bądź publicystki, o których wzmianki znalazły się w korespondencji, jak również zapisami z dzienników. Całości dopełnia grafika najwybitniejszych artystów z epoki, których prace zamieszczało m.in. „Odrodzenie”, wydawane przez „Czytelnika”, a w ostatnim okresie redagowane także przez Borejszę.
