s. Anastazja Pustelnik FDC Knihy

Przez żołądek do serca. Miliony razy Swój pierwszy w pełni samodzielny posiłek przygotowała dopiero, gdy miała 17 lat. To było w 1967 roku, dzień po śmierci mamy. Zrobiła ziemniaki z kwaśnym mlekiem. Pierwszy chleb spaliła, drugi wyszedł niedopieczony. Brakowało jej wprawy. Przez dwa lata pracowała w hutach szkła w Czechosłowacji. Pojawił się nawet kandydat na męża, ale wizja małżeństwa zupełnie jej nie pociągała. Wkrótce wstąpiła do Zgromadzenia Córek Bożej Miłości. Na pytanie matki przełożonej o to, co chciałaby robić w zakonie, odparła: Gotować. Z biegiem lat rozwinęła kulinarne skrzydła i kiedy w 1999 roku zaczęła pracę w kuchni jezuitów, ich życie zmieniło się nie do poznania. Życie wielu Polaków również. Pierwsze wydanie 103 ciast siostry Anastazji ukazało się w nakładzie zaledwie 2 tys. sztuk. Dziś to białe kruki. Potem pojawiły się inne tytuły, w sumie ponad 4 mln egzemplarzy. Zagraniczna prasa porównywała Siostrę do Nigelli Lawson i do Jamiego Olivera. Ale my wiemy, że Siostry nie da się z nikim porównać. Jest wyjątkowa i nasza. Tak jak jej ciasta, sałatki, surówki, dania świąteczne i codzienne. Pora bliżej poznać samą siostrę Anastazję (i jeszcze trochę przepisów).

Obszarem zainteresowania prezentowanego w niniejszym opracowaniu jest ta część nauk o zarządzaniu, która dotyczy organizacji należących do sektora publicznego. W szczególności uwaga skoncentrowana jest na zdolności do nawiązywania współpracy między podmiotami oraz zasadach ją umacniających. Podręcznikowo rzecz biorąc rozważania dotyczą organizacji niezorientowanych na zysk lecz zdefiniowanych strukturą dochodów. W szczególności w polu widzenia znajdują się organizacje formalne, a szczegółowo projekty organizacji, których logiką jest współdziałanie między podmiotami z sektora publicznego i społecznego, posiadające zasoby nierynkowe, kontrolowane poza mechanizmami rynkowymi i finansowane ze strumienia środków publicznych. Autorka poszukuję warunków dla zaprojektowania organizacji, gdzie uczestnicy działają dobrowolnie mając na uwadze wartości społeczne i kierują się aspiracjami jako moralnością organizacyjną. Moralnością, wokół której jest sformułowane zamierzenie strategiczne i zbudowane poczucie kompetencji wraz z towarzyszącą mu tożsamością, jest współpraca w ramach partnerstwa publiczno-społecznego. Ożywianie tak pojmowanej organizacji, to aktywność realizowana w warunkach sprzeczności pomiędzy realiami i możliwościami, planami i wizjami, bieżącymi działaniami i powinnościami, realizacjami i aspiracjami.