Elizabeth Bard je americká novinárka so sídlom v Paríži. Svoje články o umení, cestovaní a digitálnej kultúre publikovala v prestížnych médiách. Svoje postrehy a príbehy pretvára do podmanivých rozprávaní. Jej písanie vyniká bystrým pozorovaním a pútavým štýlom.
Part love story, part cookbook, Lunch in Paris is a forthright and funny story of falling in love with a Frenchman and moving to the world's most romantic city. From gutting her first fish to discovering the French version of Death by Chocolate, Elizabeth finds that learning to cook and building a new life have a lot in common.
Autorka bestselleru Oběd v Paříži nás zve na další kulinářské a životní dobrodružství. Elizabeth s manželem při romantickém výletu propadli kouzlu Provence, rozhodli se odstěhovat na venkov a otevřít si tam zmrzlinářství. Její druhá autobiografická knížka obsahuje lákavé recepty na jídla jako plněné cuketové květy, fíkový koláč či medovo-tymiánová zmrzlina, ale především vypráví o všem, co se může stát, když se dva lidé z města přestěhují na venkov, když manželé zakládají společný podnik, když se americké děvče učí francouzskému stylu rodičovství a když vášnivá kuchařka objevuje klasickou provensálskou kuchyni. S vtipem, humorem a kopečkem jahodového sorbetu nám Elizabeth připomíná, že život – v kuchyni i mimo ni – je dostaveníčko s neočekávaným.
Užívejte si jídlo jako Francouzi! Padesát francouzských tajemství pro radost z jídla a společného stolování Elizabeth Bard vyrostla v New Yorku na instantních omáčkách a rychlém občerstvení. Pak se ale zamilovala do pohledného Francouze a odstěhovala se do Paříže, kde objevila nový svět kulinářských specialit. Naučila se chodit na trh a vařit z čerstvých sezonních potravin. Poznala nové ingredience a rituály a zařadila je do svého života. Při pozorování elegantní a štíhlé tchyně i francouzských přátel pochopila, že to, co Američané chápou jako dodržování diety, je pro Francouze normální způsob stravování. A jedí tak s potěšením, chutí a vkusem. Není důležité, jestli chcete změnit způsob života, nebo jen najít novou inspiraci, Večeře v Paříži do vaší kuchyně i do života přinese především radost.
Escape to Provence this summer with the "brave, funny" sequel to Elizabeth Bard's bestselling Lunch in Paris (Diane Johnson). Ten years ago, New Yorker Elizabeth Bard followed a handsome Frenchman up a spiral staircase to a love nest in the heart of Paris. Now, with a baby on the way, Elizabeth takes another leap of faith with her husband when they move to Provence and open an artisanal ice cream shop. Filled with enticing recipes such as stuffed zucchini flowers, fig tart, and honey-and-thyme ice cream, PICNIC IN PROVENCE is the story of everything that happens after the happily ever after. With wit, humor, and a scoop of wild strawberry sorbet, Bard reminds us that life-in and out of the kitchen-is a rendezvous with the unexpected.
Bard's inspiring cookbook explains how to cultivate French-style eating habits that encourage healthy thinness along with essential joie de vivre. Bard ( Lunch in Paris ), raised in an American home where processed cheese and bottled salad dressing were staples, has the enthusiastic zeal of a convert to her French husband's ways...Sitting down to eat together and not snacking through the day are approachable goals; conquering American portion sizes will be the real French revolution. - Publisher's Weekly
Przed dziesięcioma laty pochodząca z Nowego Jorku Elizabeth Bard, podążając za przystojnym Francuzem, wdrapała się po kręconych schodkach do miłosnego gniazdka w centrum Paryża.Po jakimś czasie, kiedy ich dziecko było w drodze, nabrała przekonania, że odnalazła swoje miejsce na ziemi, miejsce już ?na zawsze?. Jednak przed narodzinami dziecka para decyduje się na romantyczny wypad do C�reste, małej wioski w Prowansji.Tam przypadek prowadzi ich do domu, stanowiącego wojenne schronienie słynnego poety. Urzeczeni urokiem staroświeckiego domostwa i związaną z nim historią Elizabeth i Gwendal postanawiają się przeprowadzić ? pakują manatki i wielką brytfannę, przenoszą się na francuską wieś i otwierają własną lodziarnię...
Lunch w Paryżu to historia młodej Amerykanki przeżywającej dwa namiętne romanse - z Bretończykiem Gwendalem i francuską kuchnią. W najbardziej romantycznym z miast Elizabeth idzie na lunch z przystojnym Francuzem... i już nigdy nie wraca do domu. Poznaje świat gwarnych targowisk, modnych bistro i femme fatale noszących rozmiar 34. Uczy się, jak patroszyć ryby i jak sufletem czekoladowym koić ataki tęsknoty za domem. Odkrywa też, że im lepiej zna się na francuskiej kuchni, tym lepiej rozumie Paryż. Francuska kultura, jak się okazuje, do pewnego stopnia przypomina dojrzały ser - z zewnątrz widać jedynie sztywną otoczkę i dopiero przebijając się przez nią, można dotrzeć do p�łpłynnego, pikantnego wnętrza. Książka, choć doskonale wpisuje się w ramy gatunku reprezentowanego przez 'Rok w Prowansji' czy 'Pod słońcem Toskanii', przynosi coś więcej niż opis blask�w i cieni życia w Paryżu. Jest to bowiem opowieść o zakochiwaniu się, redefiniowaniu słowa 'sukces' i odkrywaniu, co się naprawdę liczy, co to znaczy być szczęśliwym , jak odnaleźć się w małżeństwie i w nowym życiu w obcym kraju.
Egy párizsi hétvége alkalmával Elizabeth Bard együtt ebédelt egy sármos franciával - és soha többé nem tért haza. Vajon szerelem volt első látásra? Vagy az volt a döntő mozzanat, hogy a kés könnyedén siklott keresztül a pavé au poivre-on, és a hús rózsaszín leve étvágygerjesztően folyt rá a vajas borsmártásra? Az Ebéd Párizsban egy fiatal amerikai nő két szenvedélyes - újdonsült kedveséhez és a francia konyhaművészethez fűződő - szerelmi viszonyának hiteles krónikája. Elizabeth, miután fogja magát és új életet kezd a világ legromantikusabb városában, lelkesen veti bele magát a nyüzsgő piacok, a hangulatos bisztrók és a nádszálvékony femmes fatales-ok világába. Megtanulja, hogyan kell halat pucolni (ebben Jane Austen siet a segítségére), mindent elkövet, hogy leküzdje az időnként rátörő honvágyat (ehhez a csokoládéfelfújtat kell bevetnie), és belehabarodik a hentesébe (aki Matt Dillon kiköpött mása). Elizabeth rájön, hogy minél mélyebbre merül a francia konyhaművészetben, annál könnyebb megértenie Párizst. Felfedezi, hogy a francia kultúra nem sokban különbözik az érett sajttól - a kérges külső lágy, pikáns belsőt takar.
