Antun Šoljan Knihy

Dva pozoruhodné romány prozaika, básníka, dramatika a kritika, který byl vůdčí osobností chorvatské buřičské literární generace šedesátých a sedmdesátých let minulého století, vykreslují ponurou atmosféru tehdejšího Chorvatska a ve své době byly považovány za nepřípustnou politickou alegorii.

Román o prázdninové výpravě studentů za kulturními památkami Istrie, při které s postupujícími překážkami jednotlivci postupně odpadají a jen někteří se probíjejí dál, přičemž příběh nakonec vyznívá v meditaci o smyslu lidského hledání a snažení.

Celé pobřeží Jugoslávie od severu k jihu je lemováno tisícem ostrovů nejrůznější velikosti. Na 96 snímcích jugoslávských fotografů je zachycena zvláštní romantická krása těchto ostrovů a ostrůvků, bohatství kulturních památek i mnoho zajímavého ze života obyvatel.Každý z těchto ostrovů je "druhý" Eden, poloviční ráj" nebo podle Shakespeara tvrz, kterou příroda pro sebe staví ..... drahokam vsazený do stříbra moře .... a jako každý drahokam je jedinečný a nenapodobitelný.

The novel A Brief Excursion anchors this collection of fiction by one of the most significant postwar Croatian writers. This novel and six stories, including many from Soljan's first book, Traitors, reveal a sensibility both comic and poignant, devoted to questions of identity and solidarity. schovat popis

Krótka wycieczka to wydana w Jugosławii w 1965 roku powieść wybitnego chorwackiego pisarza, poety, tłumacza i krytyka literackiego, Antuna oljana (19321993). Autor wykorzystuje wątek podróżowania, aby zbudować opowieść o kilkugodzinnej wycieczce przypadkowej grupy młodych ludzi historyków sztuki, dziennikarzy, fotografów skupionych wokół tajemniczej, obdarzonej trudną do zrozumienia charyzmą postaci, Roka. Wspólnie wyruszają w poszukiwaniu bliżej nieznanego klasztoru w interiorze półwyspu Istria. Mają się tam znajdować średniowieczne i nikomu dotąd nieznane freski. Ta na pierwszy rzut oka trywialna podróż przynosi wiele niespodzianek i rozczarowań, a poszczególni jej uczestnicy z różnych powodów stopniowo odłączają się od grupy. Ostatecznie tylko dwie osoby docierają do celu, ale nie jest jasne, czy ten klasztor u końca drogi to rzeczywistość, czy halucynacja. Z pewnością jednak to krótkie podróżowanie, pełne niejednoznacznych obrazów i rozważań, staje się powodem do namysłu nad ludzką egzystencją z wyraźnymi odniesieniami do tradycji kulturowej i współczesności. Droga przez kamienistą Istrię, pod śródziemnomorskim słońcem, to metafora drogi przez życie. Próżno tu szukać prostych odpowiedzi na ważne pytania, bo podczas wędrówki przeważają bezdroża. W oryginalnej i osobliwej atmosferze powieści znajdziemy pokrewieństwa z takimi klasykami tego czasu, jak Ernest Hemingway czy Albert Camus oraz autorami amerykańskiej kontrkultury spod znaku Beat Generation (Jack Kerouac). Posłowie do książki napisał jej tłumacz, Maciej Czerwiński.