Jan Knihy

The question is: can dogs and cats be friends? The most unlikely of allies must band together against a common enemy; can they put aside their differences, learn to understand each other and be triumphant? What twists and turns with the story take? What will they have to learn? Who will help them? And why is there such a strange sense of familiarity between them?Join the characters on a different sort of adventure, as they battle to overcome their differences and preconceived ideas and learn how to work together. The story is a powerful journey through friendship and self-realization. And yet they still have so much to learn.

The book explores insights received during a period of isolation, where the author channeled divine wisdom and guidance for contemporary life. It emphasizes the universal love and support from God, highlighting that happiness and fulfillment are attainable for everyone. The message encourages readers to embrace simplicity in understanding spiritual laws and fosters a sense of collective need for this guidance.

Sami ist ein normaler Junge. Er geht zur Schule, trifft sich mit Freunden und erlebt Abenteuer. Doch irgendwann muss er erkennen, dass seine Welt eine Andere ist, ihn Trauriges und Wunderbares umgibt. Folgt mir auf die Reise des Sami No. Eine Erzählung über Magie, wunderbare Wesen und eine verfallende Stadt. Niemand kennt die Zeit in der die Geschichte spielt. Keiner weiß um die Geheimnisse. Ich widme dieses Buch allen Hallensern, die in dieser Stadt stets mehr gesehen haben als graues Gemäuer.

Autor – absolwent UAM. Wychowany w klimacie lat międzywojennych, co łatwo dostrzec w jego wierszach. Opowiada romantyczne historie młodych ludzi żyjących w PRL-u. Zapewnia, że są to historie wolne od polityki, pisane małymi literami, jakimi pisane jest zwykle, przeciętne, ludzkie życie. Mocno podkreśla, że życie, w realiach Polski Ludowej nie było, jak często dzisiaj się mówi, wyłącznie czarne, czy nawet szare. Był to też piękny, pełen uroku, nie pozbawiony kolorów czas, którego nikt z jego rówieśników z pamięci nie chce wykreślić. Pokazuje to w swoich opowiadaniach i wierszach. Swoje wiersze nazywa rymowidłami. Łatwo się czyta. A oto przykład: Wiosna ’57 Ciepło twych dłoni, co mnie dotykały, gorący oddech i łakome usta, zapach kiszonych ogórków, kapusta, śnieg topniejący za oknami, biały. Słońce wiosenne nas podglądające, ciekawskie. Deska jakaś, odchylona. I dusząca woń siana, ty w ramionach – dziewczęce ciało żarem buchające, jak piec chlebowy, z dzieciństwa, babciny. Wściekle oporne stanika guziki, które pospiesznie rozpinałaś sama, jak białe wino smak zmieszanej śliny, nasze, w szaleństwie splątane języki... i... wtedy właśnie weszła twoja mama.

Karl Dedecius, 1921 in Lodz geboren, galt als bedeutendster Mittler polnischer Literatur und Kultur in Deutschland. Als Übersetzer hunderter Bücher, Autor zahlloser Reden und Aufsätze, Herausgeber der Polnischen Bibliothek, Gründer des Deutschen Polen-Instituts in Darmstadt wurde er vielfach gewürdigt und ausgezeichnet, u. a. mit dem Friedenspreis des Deutschen Buchhandels (1990), dem Orden des Weißen Adlers (1999) in Polen und dem Deutschen Nationalpreis (2010). Karl Dedecius starb am 26. Februar 2016 im Alter von 94 Jahren in Frankfurt am Main.