Tadeusz Andrzej Olszański Knihy

Książka przedstawia najnowsze dzieje Ukrainy począwszy od roku 1900 – która to data wyznaczona została arbitralnie – do końca roku 1991. Nastąpił wówczas koniec epoki, trwającej od upadku ukraińskiej państwowości kozackiej, rozpoczęła się zaś nowa, której opis w kategoriach historycznych długo jeszcze nie będzie możliwy. W tak określonych ramach czasowych mieści się decydujące przebudzenie narodowe Ukraińców na początku stulecia, a następnie trzy kolejne próby osiągnięcia niepodległości, z których dopiero trzecia, a pierwsza bezkrwawa, uwieńczona została sukcesem.Praca nie jest dziełem naukowym, lecz popularnym zarysem. Zasadniczy wykład poprzedzony został krótkim wglądem w daw­niejsze dzieje Ukrainy, skupionym na ich interpretacji, bowiem dotychczas właśnie ta sfera ulegała silnym zafałszowaniom poprzez bezkrytyczne przejmowanie poglądów historiografii rosyjskiej.Wśród aneksów Czytelnik znajdzie również zarys dziejów wspól­noty polskiej na Ukrainie.

Kolejne wydanie w nowej szacie graficznej obszernej monografii najsłynniejszego polskiego kompozytora, przedstawiająca szczegółowy opis życia i dorobku twórczego Fryderyka Chopina. T. A. Zieliński rozwija w biografii dwa równoległe wątki. Pierwszy z nich to barwna opowieść o życiu i postaci Chopina, drugi wątek tworzą omówienia wszystkich utworów kompozytora. Autor zwraca uwagę na cechy twórczości Chopina oraz przeprowadza analizę jej ewolucji stylistycznej.

Książka Tadeusza A. Olszańskiego to zbiór szkiców, o historii i współczesności Ukrainy, poczynając od centrum kraju kijowskiego Majdanu Niezależności przez wędrówkę po dziejach ukraińskiej rewolucji niepodległościowej sprzed stu lat i odzyskania niepodległości w 1991 r. po próbę zjednoczenia Kościołów prawosławnych Ukrainy. Czytelnik znajdzie tu też szkice poświęcone najważniejszym toposom współczesnej tożsamości Ukraińców: Tarasowi Szewczence, Hołodomorowi i katastrofie czarnobylskiej. Autor pisze o Ukrainie jako o Ukrainie, zatem problematyka stosunków polsko-ukraińskich pojawia się cokolwiek na marginesie, tam, gdzie to konieczne ze względu na główny wątek jego rozważań. Więcej na ten temat czytamy tylko w notatkach do wywiadu z 2014 r. oraz w szkicu zamykającym książkę. Większość tekstów oparta jest na artykułach publikowanych w Tygodniku Powszechnym lub innych wcześniejszych publikacjach autora, zostały one jednak przeredagowane i zaktualizowane. Autor niekiedy podejmuje dyskusję z samym sobą, pokazując, jak rozwój wydarzeń korygował jego wcześniejsze oceny. Książka została ukończona pod koniec czerwca 2019 r., więc konsekwencje objęcia prezydentury przez Wołodymyra Zełenskiego i przedterminowych wyborów parlamentarnych zostały zaznaczone jedynie w niektórych przypisach. Na poważny opis tego przełomu (jeśli będzie to przełom, bo nie ma co do tego pewności) było w tym czasie za wcześnie; być może za wcześnie będzie także, gdy książka ta trafi do czytelników. W Polsce nie powstała inna tak dobrze udokumentowana i czytelna opowieść o Ukrainie w XX wieku - Laurynas Vaiciunas (Kolegium Europy Wschodniejim. Jana Nowaka Jeziorańskiego)