Andrzej Borowiec Knihy

The XII Max Born Symposium has a special character. It was held in honour th of Jan Lopusza nski on the occasion of his 75 birthday. As a rule the Max Born Symposia organized by the Institute of Theoretical Physics at the University of Wroc law were devoted to well-de ned subjects of contemporary interest. This time, however, the organizers decided to make an exception. Lopusza nski’s in? uence on and contribution to the development of th- retical physics at Wrocla w University is highly appreciable. His personality and scienti c achievements gave him authority which he used to the best - vantage of the Institute. In fact we still pro t from his knowledge, experience and judgment. Lopusza nski’s scienti c activity extended over about half a century. He successfully participated in research on the most important and fascinating issues of theoretical physics. During his scienti c career he met and made friends with many outstanding physicists who shaped theoretical physics to the present form. For this reason, as well as the coincidence of the approaching end of the century, we thought that it would be interesting and instructive to give the symposium a retrospective character. We decided to trust the speakers’ judgment and intuition for the choice of subjects for their talks. We just asked them to give the audience the important message based on their knowledge and experience.

Niezwykle ciekawy obraz Polski tuż przed wybuchem wojny i w czasie jej trwania oczami nastolatka! Jesienią 1944 Andrzej Borowiec, w dwóch lewych butach i lamowanym aksamitem smokingu, kulejąc, wmaszerował do niemieckiego obozu jenieckiego. Trzy tygodnie wcześniej został dwukrotnie ranny. W obozie opatrzył go wzięty do niewoli brytyjski lekarz. Andrzej, który właśnie skończył szesnaście lat, ocalał z powstania warszawskiego. Ubrany jak wielu powstańców w zdobyczną „panterkę” SS, przez dwa miesiące brał udział w krwawych walkach ulicznych w stolicy Polski. Walczył w Batalionie „Zośka”, przeżył koszmar kanałów. Wspomnienia Andrzeja Borowca nie ograniczająją się wyłącznie do okresu powstania warszawskiego. Urodzony w 1928 roku, syn pułkownika Wojska Polskiego opisuje barwne dzieciństwo w latach trzydziestych, pierwsze dni wojny w oblężonym Lwowie, wstapienie w szeregi konspiracji, udział w powstaniu i wreszcie krótki powojenny epizod tajnego emisariusza. Dzięki tej niezwykłej relacji możemy wraz z Autorem przeżyć historię, poznać smak zwycięstw i gorycz klęski. Chłopak z Warszawy to niezrównana opowieść o przetrwaniu i oporze podczas jednego z najbardziej wstrząsających wydarzeń drugiej wojny światowej, przywołana przez człowieka należącego do nielicznej już grupy żyjących weteranów heroicznego polskiego lata. Andrzej Borowiec dedykuje swoją książkę wszystkim chłopakom z Warszawy – „szczególnie tym, którym nie dane było dorosnąć”.