Janusz Andrzej Zajdel bol poľský autor science fiction, ktorý je považovaný za predchodcu sociálnej a dystopickej fikcie. Vo svojich dielach zobrazoval totalitné štáty a rozpadnuté spoločnosti, kde jeho hrdinovia zúfalo hľadajú zmysel sveta okolo seba. Častou témou jeho diel je varovanie pred prenesením totalitných ideí do vesmírnych kolónií, ktoré by sa tak stali červenými vesmírnymi republikami alebo vesmírnymi pracovnými tábormi. Jeho práce skúmajú temné a beznádejné situácie, ktoré by mohli nastať, ak by sme si do budúcnosti preniesli naše najhoršie spoločenské tendencie.
Edenie - absolutní ráj svobodných a šťastných lidí, gigantická kosmická stanice, zázrak nejmodernější techniky... Bohužel jen do chvíle, kdy do Edenie dorazí novinář Rinah. Krůček za krůčkem odhaluje hrůznou pravdu a ráj se před jeho očima mění v peklo... Poslední román jednoho z klasiků polské science fiction, autora u nás dobře známých knih Vynález profesora van Troffa a Limes inferior.
„Limes inferior” uznana została przez Stanisława Lema za najoryginalniejszą powieść SF jaką czytał. Opisany tu Argoland to perfidnie doskonale zorganizowany świat komputerowego porządku. Siedem klas intelektualnej przydatności obywateli. Manipulacja, porządek wykluczający wolność i automatyzacja czyniąca obywatela zbędnym. Chory system generuje różnej maści kombinatorów i bystrzaków próbujących przechytrzyć codzienność. Z tego też światka wywodzi się Sneer, główna postać tej fantastycznie nowatorskiej na polskim gruncie powieści i gotowego scenariusza filmowego. Inteligentny kanciarz ma szansę rozpracować ów system tak nonsensowny i nierealny, że wydawałoby się narzucony przez obcą cywilizację… Czyta: Michał Staszczak
Autor nás uvádí do daleké budoucnosti, do situace, kdy stará zemská civilizace už degenerovala a je odsouzena k zániku. Jde totiž o spotřební společnost, v níž platí zásada: homo homini lupus. A v tomto okamžiku uplatňuje autor svůj motiv optimistický: v žádném případě to neznamená konec života ve vesmíru ani na Zemi. Obnovitelem života musí být nutně jiná společnost – společnost nesoucí pokrok. A jejím představitelem je i hlavní hrdina příběhu, astronaut, který se vrací na Zemi po objevné cestě z dalekých hvězdných světů. Román má zajímavé řešení, vyšel z pera zkušeného autora, o čemž svědčí i to, že byl v Polsku označen za nejlepší sci-fi roku 1980.
W zniewolonym świecie myśl jest największym zagrożeniem. System wyłapuje i odpowiednio ocenia nasze myśli. Myśl, co chcesz, ale nie daj się na tym przyłapać!
Paradyzja to kolonia orbitalna, która od stu lat nie utrzymuje kontaktów z Ziemią. Jej mieszkańcy stworzyli własny, idealny ustrój społeczny. Ziemianie podejrzewają jednak, że władze kolonii naruszają fundamentalne prawa człowieka. Ziemski inspektor wysłany, żeby zbadać na miejscu sytuację, zastaje świat skrajnie różniący się od tego, co głosi oficjalna propaganda. Wszechobecna cenzura i bezlitosny system wymuszania lojalności zmusza obywateli do stosowania wręcz kabaretowych sposobów komunikacji. Ogarnięty paranoją rząd nie chce nawet ujawnić położenia sztucznej planety.
Klasyczna powieść jednego z twórców polskiej fantastyki socjologicznej. Autor w formie sensacyjno-rozrywkowej przedstawia problemy zawsze aktualne: niemożność adaptacji ludzkiej psychiki do szybko zmieniającego się świata. Młody naukowiec przedstawia pracę z dziedziny historii cywilizacji ziemskiej. Praca dotyczy tzw. Epoki Rozszczepienia, obejmującej wieki XXII i XXIII - okres regresu cywilizacyjnego, chaosu i anarchii. Opracowanie opiera się na dokumencie zwanym „Notatnikiem Nieśmiertelnego”. „Nieśmiertelny”, postać na poły legendarna, był członkiem załogi jednego z międzygwiezdnych kosmolotów, który opuścił Ziemię w XXI wieku i powrócił po stu kilkudziesięciu latach, a więc w samym środku owej niezbyt dobrze zbadanej Epoki Rozszczepienia. Dziś, w XXIV wieku, zapiski tego człowieka stanowią bezcenny dokument historyczny. Notatnik obejmuje jednakże bardzo długi okres i przedstawia fakty rozrzucone po dwóch wiekach historii. Według hipotez niektórych uczonych „Nieśmiertelny” korzystał z hipotetycznego urządzenia, zwanego cylindrem van Troffa. Dzięki cylindrowi człowiek może trwać poza upływem czasu, a więc tym sposobem „Nieśmiertelny” mógł przenosić się do coraz późniejszych epok. Młody historyk wysuwa hipotezę, według której „Nieśmiertelny” istnieje nadal: albo w stanie czynnym, działając wśród ludzi XXIV wieku, albo trwając w cylindrze van Troffa. Tylko - gdzie jest cylinder? I dlaczego notatnik znalazł się w rękach badaczy, zamiast tkwić w kieszeni właściciela?
Podręcznik dla 5 klasy szkoły podstawowej Bóg szuka człowieka uwzględnia wymogi zawarte w podstawie programowej z 9 czerwca 2018 roku i jest zgodnyz programem nauczania nr AZ-2-01/18.Składa się on z dwóch części podzielonych na rozdziały (łącznie 58 katechez).Każda katecheza składa się z części: Odkrywam, Spotykam, Poznaję, Odpowiadam, Utrwalam i Modlę się. Na kolejnych lekcjach uczniowie poznają nowe zagadnienia (omówione w przejrzysty, nowoczesny sposób), a także ciekawe postaci, których przykład może pomóc odkryć Boga w codziennym życiu. Katechezy pozwalają też zaznajomić się z dopasowanym tematycznie fragmentem Pisma Świętego. Uczniowie mogą od razu wykorzystać zdobytą wiedzę w praktyce każdą katechezę wieńczą propozycje różnorodnych ćwiczeń (są to krzyżówki, rebusy, zadania kreatywne, tekstowe, prace plastyczne). Lekcja zawsze kończy się modlitwą do Boga Ojca.Podręcznik Bóg szuka człowieka wyróżniają kody QR. Uczniowie mogą je odczytać za pomocą odpowiedniej aplikacji bądź funkcji dostępnych w telefonie. Kody prowadzą do memów i cytatów biblijnych dopasowanych do tematu katechezy. Ponadto na końcu każdego rozdziału znajduje się specjalny kod QR odsyłający do testu podsumowującego zdobytą wiedzę.Podręcznik zawiera ćwiczenia, a na końcu każdego działu dodaliśmy strony przeznaczone na notatki. Dzięki temu jeden tom może pełnić trzy funkcje: podręcznika, kart pracy i zeszytu.Podręcznik został wzbogacony o nowoczesną szatę graficzną.
Głuchy łoskot wstrząsa ścianami bunkra. Ale to dopiero początek. Jazgot narasta. Uciec! Uciec jak najdalej. W osiemdziesiąt lat po pierwszym kontakcie z Obcymi życie na Ziemi toczy się normalnie. Panuje pokój, dobra są rozdzielane dość równomiernie, a gospodarka jest ustabilizowana. Mało kto pamięta o zmorach poprzedniej epoki: o przeludnieniu, głodzie, niedoborze energii i dewastacji środowiska. O astronomicznych sumach przeznaczanych na wydatki zbrojeniowe, na nikomu niepotrzebne badania kosmiczne. Po Wielkiej Wojnie zlikwidowano dawne i zawiłe podziały terytorialne i zastąpiono je nowymi – kwadratami. Nad bezpieczeństwem Ziemi czuwają mieszkańcy Proximy Centaura, którzy rozbili inwazyjna flotę bestialskich Elgomajów. To dzięki pomocy Proksów ludzie zorganizowali się od nowa, to krążące na okołoziemskich orbitach statki Obcych chronią Ziemię przed ponownym atakiem. Proksowie już nie muszą bezpośrednio ingerować w ziemskie sprawy. Ludzie potrafią się już upilnować sami, dla niepokornych i zbyt dociekliwych czekają obozy pracy. Proksowie dyskretnie nas obserwują, w każdej chwili gotowi udzielić braterskiej pomocy.
