Gustave Thibon Knihy

Diagnozy Gustave'a Thibona to zbiór esejów jednego z najniezwyklejszych myślicieli katolickich XX wieku. Książka powstała tuż przed wojną, między rokiem 1934 a 1939, we współpracy ze słynnym filozofem Gabrielem Marcelem. Jest to pierwsza pozycja, w których prowansalski myśliciel mówiąc pełnym głosem dał się poznać jako przenikliwy krytyk kultury współczesnej. W książce tej Thibon diagnosta postępuje jak typowy lekarz: po milczących oględzinach chorego stawia diagnozę i przepisuje lekarstwo. Lekarstwo to nie jest żadną mityczną szczepionką, która dopiero ma być odkryta jest znane, tak jak dobrze znane jest utracone przez chorobę zdrowie. Tak jak zdrowie jest wcześniejsze od choroby, która jest jego brakiem, tak chrześcijaństwo jest wcześniejsze od swoich chorób: rygoryzmu, faryzeizmu, kwietyzmu, angelizmu... Thibon nie zajmuje się tu jednak opisem jednostkowych wad poszczególnych ludzi, interesuje go fizjologia społeczna. Dostrzeżenie, jak przetrawione przez chrześcijaństwo choroby wiary stają się postawami napędzającymi życie społeczne i polityczne, stanowi na pewno wielką zasługę francuskiego filozofa.

Wszechświat w swojej nieskończonej różnorodności tworzy harmonijną całość, w której wszystkie części są wzajemnie powiązane i żyją jedne dla drugich. Od atomu do anioła, od wiązań między molekułami do wspólnoty świętych nic nie istnieje w odosobnieniu ani też tylko dla siebie. Tak zaczyna się książka wybitnego francuskiego myśliciela, Gustave'a Thibona, opisując niszczące skutki, jakie powoduje w tej harmonii grzech. Bóg nie stwarza inaczej, jak tylko jednocząc. Dramatem człowieka jest oddzielanie - pisze Thibon. Odciął się on od Boga przez bezbożność. Odciął się od swoich braci przez obojętność, nienawiść i wojnę. Odciął się wreszcie od swej własnej duszy przez pogoń za dobrami pozornymi i bez znaczenia. Ową grzeszną skłonność do dzielenia - powiada Thibon - człowiek objawia we wszystkim, co go dotyczy i otacza. Również w sferze miłości. Czym jest a czym nie jest miłość? Co to jest małżeństwo chrześcijańskie? Czym kierować się w wyborze małżonka? Jak zachować miłość w małżeństwie? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w książce Gustave'a Thibona 'Co Bóg złączył'

Od wydania tego zbioru minęło prawie 50 lat. Wydaje się jednak, że nie utracił on waloru aktualności, a współcześni polscy czytelnicy poprzez lekturę spotkają się z autorem będącym bystrym obserwatorem rzeczywistości, zaniepokojonym kierunkami ewolucji życia społecznego, szczerze zatroskanym o przyszłość i stawiającym trafne, ponadczasowe diagnozy. Jak zaznaczył autor, inspiracją do napisania esejów składających się na tę książkę były często bieżące wydarzenia. Dla człowieka zainteresowanego historią już sam opis tych wydarzeń jest ciekawy. Działy się one bowiem w czasach, do których większość z nas już nie sięga pamięcią i w miejscach oddzielonych od nas wówczas żelazną kurtyną. A zatem wraz z autorem jesteśmy świadkami entuzjazmu wywołanego lądowaniem ludzi na Księżycu, słuchamy wypowiedzi wieszczących nieuchronny triumf komunizmu, możemy oczami wyobraźni zobaczyć paryskie manifestacje zwolenników swobodnego dostępu do aborcji albo rozwieszone na ulicach plakaty wzywające do zakończenia wojny w Wietnamie.

Gustave Thibon es uno de los pensadores católicos más importantes de todo el siglo XX. Poseedor de una penetrante intuición y de una vastísima cultura clásica, publicó numerosos libros acerca de cuestiones como la fe, la gracia o el sentido de la vida. Este volumen es, por su parte y siguiendo esa misma estela, un firme acercamiento a las claves fundamentales que constituyen la esencia del amor humano. La obra está dividida en cuatro apartados claramente diferenciados, que avanzan desde lo más general a lo particular. Las páginas que dedica a la unidad de la persona humana y a la interpretación entre vida y espíritu, entre cuerpo y alma, implican una concepción filosófica a la vez penetrante y simple. Esta seguridad le permite reflexionar sobre el papel de la vida sexual, del medio social y de la comprensión mutua entre los esposos.“La única finalidad que buscamos al publicar es¬tas páginas –escribe el autor en el prólogo- es ayudar a algunas almas de buena voluntad a no separar lo que Dios ha unido. Para ello importa ante todo comprender que aun en el orden más temporal no hay plenitud humana posi¬ble si Dios no es su alma y su centro”.La claridad expositiva y la sencillez siempre conseguida por Thibon facilitan la aprehensión de los planteamientos y el entendimiento de una cuestión –el amor- tantas veces mentada como pocas comprendida.