Grzegorz Przeliorz Knihy

Imma jest cenionym artystą, do kt�rego chętnie ściągają okoliczni mieszkańcy, by zaopatrzyć się w piękne naczynia i zastawy obiadowe oraz kawowe.Pewnego dnia tworzy niewielki, r�żniący się od innych wazon. Wazuś marzy, by ? podobnie jak inne dzieła Immy ? wzbudzić zachwyt kt�regoś z klient�w i tym samym znaleźć swego nabywcę. Jednak zamiast tego spotyka się tylko z odrzuceniem, samotnością i gorzkim rozczarowaniem, co sprawia, że powstają na nim kolejne pęknięcia i dziury. Kiedy jest przekonany, że nie nadaje się już do niczego, niespodziewanie okazuje się, że właśnie dzięki tym wszystkim trudnym doświadczeniom teraz może służyć innym ? w spos�b, o jakim nawet nie śnił.Przez każde nasze pęknięcie, b�l i zranienie, może przeświecać światło Stw�rcy, kt�ry wszystko, co złe i trudne, potrafi zamienić w dobro.�

Poznajcie historię Świecika - lampy, która bardzo chciała dowiedzieć się, jak być sobą. W tym celu ruszyła w świat i przeżyła mnóstwo przygód - zarówno tych ciekawych i miłych, jak i tych bardzo niebezpiecznych. Ale w końcu poznała Kogoś, do kogo mogła się zwrócić w każdej chwili i zawsze znaleźć pomoc i spokój. Każdy nosi w sobie lampę, którą może rozświetlić swoje życie i życie innych wokół. Pomoże mu ona w znalezieniu właściwej drogi nawet w całkowitych ciemnościach. Jest tylko jeden warunek: paliwo do tej lampy musi pochodzić z jednego, jedynego źródła. Źródła wszelkiego Dobra i jedynej Prawdy. Wtedy droga okaże się prosta i niełatwo będzie z niej zboczyć.

Słowa Jezusa wypowiedziane z krzyża. Wszyscy już o nich pisali, analizowali je na setki, a nawet tysiące sposobów. Rozważali te słowa w przeróżnych kontekstach. Teologowie teologicznie, lingwiści ze względu na zapis, formę, historycy czy socjologowie w kontekście tamtych czasów. Ale czy na pewno wszystko zostało powiedziane? Czy to znaczy, że autor powinien zamilknąć, uznać, że to już było, że niczego nowego się nie wymyśli? A może jest inaczej może jakiś wniosek, jakieś wrażenie, uczucie czy choćby przeczucie okaże się ważne? I nawet nie dla wielu, ale dla jednej, jedynej osoby? Tak, to jest bardzo poważny powód, żeby po raz kolejny te słowa rozważyć, przemyśleć, zapisać wszystko, co przemknęło przez myśl w związku z nimi. Wypowiedzieć, usłyszeć, pozwolić usłyszeć innym. Podzielić się nimi z każdym.