Z wielkim zainteresowaniem przeczytałam książkę autorstwa księdza prałata Józefa Romana Maja pt. Ostatni rycerz Polski. Opracowanie to ma dla mnie szczególne znaczenie, ponieważ jego bohaterem jest mój stryjeczny pradziad i zarazem ojciec chrzestny. Generał Haller jest pokazany w sposób wielowymiarowy. Autor książki zaprezentował niezwykle bogatą i barwną osobowość Generała, która stała u podstaw jego dokonań. Józef Haller był człowiekiem niezwykle szlachetnym, wielkiego honoru, o nieskazitelnej uczciwości i poczuciu sprawiedliwości. Głęboki patriota, humanista i człowiek czynu, pragmatyk, a jednocześnie romantyk. Maria Barbara Haller de Hallenburg- Illg Senat RP, ogłaszając rok 2017 Rokiem Generała Józefa Hallera uznał, iż jubileusz 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości i walki o jej granice powinien łączyć się z osobą Józefa Hallera jako jednego z budowniczych II Rzeczypospolitej. Praca księdza prałata Józefa Romana Maja dopełnia naszą wiedzę o cechach osobowych generała Józefa Hallera stanowiących fundament roli, jaką odegrał w naszej historii i jaką powinien odgrywać jako wzorzec osobowy dokonujących się w Polsce przemian. Piotr Ł. J. Andrzejewski Pisanie wstępu do książki poświęconej generałowi Józefowi Hallerowi jest nie lada zaszczytem, ale i wyzwaniem. Tytuł książki oddaje w zasadzie całą istotę zagadnień w niej poruszanych, generał Haller był bowiem rycerzem ostatnim rycerzem Polski. Swoim życiem i dokonaniami zaświadczył on, że bezinteresownie służył ojczyźnie, zgodnie z mającymi korzenie w starożytnym Rzymie kanonami cnót. Tomasz Formicki
Józef Roman Maj Knihy



Kochana Wisiu! Jeszcze żyję, chociaż są to prawdopodobnie już ostatnie dla mnie dni. Siedzę z oficerem gestapo. Oni otrzymują listy, a ja nie. A tak bardzo chciałbym otrzymać chociaż parę sł�w Twoją ręką napisanych (...). Ten b�l składam u st�p Boga i Polski (...). (z grypsu Łukasza Cieplińskiego do żony, wysłanego z więzienia na Rakowieckiej)Staję przed zarzutem zdrady narodu polskiego, a przecież już w młodości życie moje Polsce ofiarowałem i dla niej chciałem pracować. Dla mnie sprawa polska była największą świętością. (z zeznania Łukasza Cieplińskiego przed sądem)Łukasz Ciepliński pochodził z rodziny o tradycjach patriotycznych. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 jako dow�dca kompanii przeciwpancernej. Po klęsce wrześniowej zaangażował się w działalność konspiracyjną. W ramach akcji Burza jego oddziały 2 sierpnia 1944 brały udział w wyzwalaniu Rzeszowa. W sierpniu wobec nakazu radzieckiego komendanta wojskowego o złożeniu broni przez AK zdecydował o zejściu do konspiracji. W styczniu 1945 roku włączył się w działalność ?NIE?, potem Ruchu Oporu Armii Krajowej, a finalnie związał się ze Zrzeszeniem Wolność i Niezawisłość, w styczniu 1947 utworzył IV Zarząd Gł�wny WiN. 28 listopada 1947 został aresztowany przez funkcjonariuszy UB.Brutalne i okrutne śledztwo wobec podpułkownika Łukasza Cieplińskiego było prowadzone pod bezpośrednim nadzorem NKWD. 14 października 1950 ppłk Łukasz Ciepliński został skazany na karę śmierci.Wyrok śmierci został wykonany 1 marca 1951. Prawdopodobnie miejsce jego spoczynku znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w kwaterze Na Łączce.
Opowieść księdza Maja, który z ówczesnego duszpasterza i organizatora spotkań staje się dziś ich kronikarzem, ma w sobie coś z gawędy i cechuje ją intencja zachowania jak największej ilości faktów. Stąd oprócz opisywania wydarzeń, przytaczania z pamięci rozmów i poszczególnych wypowiedzi, odtwarzania atmosfery spotkań i wyjazdów Autor rekonstruuje krok po kroku dane biograficzne członków Koła Weteranów. Poznając kombatantów Cudu nad Wisłą, pamiętajmy, że byli to ludzie innej epoki, innego świata. (Fragment przedmowy Jakuba Maciejewskiego)