Brakujące ogniwo w opowieści o rodzinie Stuhr�wJest to osobista opowieść
kobiety ? żony i matki, kt�ra stała za błyskotliwymi karierami Jerzego i
Macieja Stuhr�w. Kobiety niezwykłej ? wybitnie uzdolnionej skrzypaczki, w
młodości koncertującej na całym świecie, kt�ra po chorobie męża i c�rki
całkowicie poświęciła się rodzinie oraz działalności społecznej. Książka
opowiada o jej życiu ? trudnych relacjach w domu rodzinnym, wielkiej miłości,
wielkich dramatach, rozpaczy, depresji, wreszcie akceptacji życia, kt�rego
centrum stanowią kochający, ale trudni charakterologicznie najbliżsi.
Postawili wszystko na jedną kartę - sprzeciwili się tradycji, zasadomi
kościelnej regule. Wybrali siebie i miłość. Nikt ich nie wspierał, wszyscy się
odwr�cili. Było ciężko, ale wygrali swoje życie.Danuta i Stanisław Steczkowscy
stworzyli niesamowitą rodzinę i silną więź między dziewięciorgiem swoich
dzieci. Przez lata rozwijali ich talenty, wsp�lnie koncertując i na co dzień
żyjąc muzyczną pasją. W ten spos�b zbudowali swoją niekwestionowaną pozycję
rodziny muzykującej.Ta książka m�wi o pięknej miłości, ale też o borykaniu się
przez całe życie z bytem, akceptacją społeczną, Kościołem i aparatem władzy, o
nieustannym życiu poza nawiasem.Biogramy autorekAgata Steczkowska - (ur.
1966), najstarsza z dziewięciorga rodzeństwa muzykującego zespołu
Steczkowskich, dyrygentka, pianistka, kompozytorka, wiolonczelistka, pedagog,
koncertuje od 7 roku życia, od 14 roku życia odpowiedzialna za repertuar i
opracowanie występ�w rodziny. Autorka audycji muzycznych w Radio 1 oraz w
Tr�jce. Od poł. 2016 - modelka (obuwie, akcesoria). Ukończyła podstawową
szkołę muzyczną w Rzeszowie, średnią szkołę muzyczną w Stalowej Woli i
Akademię Muzyczną w Krakowie (w klasie wiolonczeli i fortepianu). Od
szesnastego roku życia prowadziła wraz z ojcem Stanisławem ch�r chłopięco -
męski Cantus, kt�ry zdobył wiele nagr�d i koncertował w najlepszych salach
koncertowych (Beethoven Halle, La Scala), a potem zakładała i prowadziła
własne ch�ry, m.in. ch�r dziecięcy Mały Cantus, ch�r męski Quatuoris Virinorus
oraz ch�r dziewczęcy. W 1997 roku opracowała autorski program klas ch�ralnych
dla klas 1-6. Wydała Zeszyty do nauki muzyki i śpiewu dla dzieci szkoły
podstawowej. Jest autorką muzyki filmowej, m.in. do Portrecisty, reż. Irek
Dobrowolski i Syberyjskiej lekcji, reż. Wojciech Staroń. Jest laureatką
prestiżowych odznaczeń, m.in. dwukrotnie Nagrody Ministra Kultury i
Dziedzictwa Narodowego w uznaniu zasług dla kultury polskiej, nagrody
Zasłużony Działacz Kultury oraz tytułu Pierwszego Ambasadora Stalowej Woli
przyznawanego przez prezydenta miasta. Prowadzi autorską fundację rozwijającą
program umuzykalniania dzieci i młodzieży.Beata Nowicka - (ur. 1966),
dziennikarka związana obecnie z miesięcznikiem Viva, od ponad 20 lat publikuje
wywiady z wybitnymi Polakami: politykami (Donald Tusk, Bronisław Komorowski),
artystami (Krystyna Janda, Kora Jackowska, Jerzy i Maciej Stuhrowie, Wojciech
Kilar, Andrzej Wajda), lekarzami Zbigniew i Grzegorz Religa, naukowcami
(Jadwiga Staniszkis); wraca do swoich rozm�wc�w po latach, śledzi ich kariery.
Autorka książek (Między nami z Małgorzatą Tusk, Stuhrm�wka z Maciejem Stuhrem,
Jak ja to robię z Ewa Drzyzgą).
Wychowany w pałacu potomek chłopów. Jako artysta narodził się już w wieku
czterech lat, dzięki fortepianowi bez nóg i klawiatury. Uważa, że całe jego
życie to seria przypadków. W końcu gdyby pewien reżyser nie włączył w
odpowiednim momencie telewizora, prawdopodobnie nigdy nie zostałby aktorem.
Zbigniew Zamachowski to dla jednych niezapomniany pan Wołodyjowski, dla innych
– fenomenalny Shrek. Pracował z największymi: Grzegorzewskim, Kieślowskim,
Kutzem, Wajdą. Wisława Szymborska wystawiła mu jedną z najlepszych recenzji w
jego życiu: „Lubię jak pan gra, bo pan gra tak, jakby pan nie grał”. I choć
zagrał ponad trzysta ról filmowych, telewizyjnych i teatralnych, dla niego
najważniejsza jest wciąż muzyka, od której tak naprawdę wszystko się zaczęło.
W rozmowie z Beatą Nowicką wspomina dzieciństwo, czasy studenckie i początki
kariery. Opowiada o przygodzie z prohibicją, o tym, jak Bogusław Linda
uratował mu życie, a Wojciech Malajkat złożył protest przed mauzoleum Lenina.
Odsłania często zaskakujące kulisy pracy na estradzie, w filmie i teatrze.
Zdradza też, co czuje ojciec czwórki dzieci, które nie poszły w jego ślady, i
uchyla kurtynę do świata miłości. To nie tylko wywiad ze świetnym aktorem, ale
też opowieść o czterdziestu najlepszych latach historii polskiego kina i
teatru. Lśni od anegdot, zabawnych historyjek, tajemnic. Zamachowski ma dar
opowiadania „filmowymi scenami”, dzięki czemu czytelnik czuje się… jak w
filmie.
