Bookbot

Mróz-Bajon Marzena

    Armie Bułgarów Wołżańskich i Chanatu Kazańskiego..
    Domy pisarzy
    • Nie ma chyba na świecie nikogo, kto nie miałby swojego ulubionego autora. Jak wygląda jego dom, biurko przy którym pisał, widok z okna, otoczenie? Czy można tam znaleźć ślady bohaterów literackich? Jaki był widok z okna domu, w którym urodził się Miłosz? Jak wysoka była stodoła, w której Faulkner z butelką bourbona pisał powieści? W jaki sposób układają się po południu promienie słońca w mieszkaniu Kawafisa w Aleksandrii? Marzena Mróz pojechała też do hanzeatyckiej Lubeki, po której wąskich uliczkach biegał mały Mann. Do Anchiano, gdzie wciąż stoi dom wielkiego Leonarda da Vinci. Wdarła się podstępem do mieszkania Gombrowicza w Buenos Aires i – całkiem legalnie – do domu Vargasa Llosy w Limie. Spędziła noc w łóżku, w którym umarł Wilde. Aż w końcu dotarła do Macondo – wypranego z barw, ale pełnego motyli miasteczka Aracataca w Kolumbii, w którym Marquez stworzył od nowa świat. Autorka odwiedza domy pisarzy, przegląda książki w ich bibliotekach, zagląda do biurek i szaf, najchętniej ugotowałaby jakieś skomplikowane dania w ich kuchniach, gdyby tylko potrafiła gotować. Wszystkim, którzy pytają, dlaczego porzuciła domowy porządek, odpowiada za Marquezem: „Wszystko, czym jestem, wzięło się z tamtej podróży”. Marzena Mróz-Bajon – dziennikarka, podróżniczka, fotografka. Redaktor naczelna magazynu „Business Traveller”, która z okiem przy obiektywie aparatu od lat dokumentuje zmieniający się świat. Fanka literatury, dyskutująca o niej przy stoliku Henryka Berezy i Janusza Głowackiego w kawiarni Czytelnika. Prywatnie żona reżysera Filipa Bajona.

      Domy pisarzy
    • Bułgarzy byli ludem pochodzenia tureckiego, który założył organizm państwowy na północ od Morza Kaspijskiego. Pod koniec VI i na początku VII wieku ich państwo uległo podziałowi pod naporem Kaganatu Chazarskiego, przy czym jedna grupa powędrowała na południe osiedlając się na terenach dzisiejszej Bułgarii, podczas gdy reszta w ruszyła w kierunku północnym, docierając w VII i VIII wieku w dorzecze Wołgi. W tym miejscu pozostawali pod zwierzchnictwem Chazarów do czasu ich podboju przez Ruś Kijowską w 965 roku. W latach 20. XIII wieku udało im się odeprzeć atak mongolskich tumenów Dżyngis-chana, którzy w odwecie zniszczyli ich miasta. Do połowy XIV wieku udało im się odbudować część swojej gospodarki, lecz znaleźli się w ogniu walk między Złotą Ordą a księstwami ruskimi. Między 1360 a 1431 rokiem tereny bułgarskie były kilkukrotnie obiektem najazdów ruskich. Z popiołów wyrosło wówczas nowe miasto, Kazań pierwotnie zwane Nowym Bułgarem a mający w nim swoją siedzibę muzułmańscy chanowie kazańscy opierali się Rusinom i Rosjanom do czasu ostatecznego zdobycia miasta przez Iwana IV Groźnego w 1552 roku. W tym ilustrowanym opracowaniu ukazano ubiór, uzbrojenie zaczepne i ochronne, jak również taktykę Bułgarów Wołżańskich.

      Armie Bułgarów Wołżańskich i Chanatu Kazańskiego..