Adam Rafał Kaczyński Poradie kníh

„My, Pierwsza Brygada...” - obyczajowa powieść wielowątkowa z elementami dydaktycznymi. Kontynuacja Trylogii Złodziejskiej Sergiusza Piaseckiego. Optymistyczna, a nawet idealistyczna alternatywa życiowych losów Aleksandra Barana (postaci, która żyła naprawdę) i innych bohaterów ze świata przestępczego z przełomu XIX i XX wieku. Akcja powieści rozpoczyna się w lipcu 1919 roku. W miesiącu tym miała też miejsce egzekucja głównego bohatera – na mińskiej Komarówce, wykonana przez krasnoarmiejców, z polecenia czekistów. Jednak w niniejszej kontynuacji nie doszło do egzekucji Barana. Żył dalej i prowadził, wraz ze swymi kompanami, urozmaicone życie. Dzięki pewnym przypadkom udało mu się uniknąć śmierci, lecz osoby trzecie musiały stoczyć nieprzejednane batalie – głównie oratorskie, aby go uratować. Egzekucja Aleksandra Barana (która odbyła się naprawdę 17 lipca 1919 roku w Mińsku) była wielką „czerwoną” niesprawiedliwością. Niniejsza powieść ma na celu postawienie jej zadość… Główne elementy powieści można umieścić na kanwie wielu wątków nie tylko o charakterze romantycznym, ale i nawet kryminalnym. W końcu i elementy dydaktyczne zawarte w powieści dotyczą głównie kwestii wartości ludzkich oraz uczuć wyższych, jakimi objawia się po prostu człowieczeństwo. Tytuł powieści obyczajowej ma podobny charakter jak tytuły trzech części trylogii. Tytuły te wywodzą się z fragmentów pieśni ludowych lub też samych tytułów tychże pieśni. Jeśli dana pieśń przewodzi określonej części trylogii, wówczas jej tytuł jest ściśle związany z przekazem pieśni. W niniejszej kontynuacji pieśnią przewodnią jest patriotyczna pieśń ludowa o takim samym tytule co owa powieść. Pieśń ta została wybrana jako przewodnia, gdyż akcja powieści przebiega w czasach kształtowania się II RP od lipca 1919 do lipca 1926 roku. W tamtym okresie pieśń ludowa stanowiąca przewodnią w powieści, była niezwykle popularna z uwagi na wydarzenia, jakie miały wówczas miejsce, a także wydźwięk pieśni pasujący do charakteru tych wydarzeń. Brygadę tworzyli nie tylko legioniści Piłsudskiego, lecz Polacy przejawiający pragnienie budowy lub też przemiany Rzeczypospolitej. Natomiast brygadę występującą w powieści stanowili kluczowi bohaterzy, którzy kształtowali się, a także przemieniali jak ta Polska tamtych czasów…

Dzieje żołnierskich nekropolii powstałych podczas kampanii wołyńskiej (1915?1916) Legion�w Polskich, kt�ra zajmuje szczeg�lne miejsce w legionowej epopei. Relacja o krwawych walkach toczonych w miejscach, kt�rych symbolem stała się Kostiuchn�wka, na trwałe zapisana w panteonie żołnierskiej chwały, o polowych cmentarzach powstających w pobliżu okop�w i p�l bitewnych. Na podstawie wspomnień i dziennik�w uczestnik�w walk autor pokazuje, w jaki spos�b legioniści postrzegali walkę, zabijanie i śmierć. To temat dotąd nieobecny w piśmiennictwie militarnym. Szeroko przedstawia także historię cmentarzy wołyńskich w okresie II RP, ich rolę w kultywowanej przez czynniki państwowe tradycji legionowej, miejsce, jakie zajmowały w wychowaniu obywatelskim. Ich symbolicznym centrum stał się Kopiec Chwały Legion�w na Polskiej G�rze koło Kostiuchn�wki. Końcowa część książki to bogata kronika zainicjowanej przez harcerzy za Zgierza akcji odbudowy wołyńskich, legionowych cmentarzy, obr�conych w ruinę w czasach sowieckich. To ujmujące świadectwo zaangażowania młodego pokolenia w służbę narodowych wartości, oraz działań Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa utrwalających, także poza granicami RP, pamięć o tych, kt�rzy oddali życie dla Niepodległej.