Lindsey Fitzharris Knihy

Nemocnice 19. století představovala spíš bránu smrti než místo léčení. Úmrtnost byla masivní. Chirurgové pracovali bez anestezie za řevu pacientů a jejich nejcennější vlastností nebyla pečlivost, ale rychlost. Operační sál bylo divadlo s jevištěm a operace krvavou exhibicí pro lačné oči diváků. Scéna se mění teprve v letech 1860–1875. Chirurg, kvaker Joseph Lister vystupuje s nehorázným tvrzením, že původcem infekcí jsou bakterie, a svádí odvážný, nerovný, ale nakonec vítězný boj o prosazení antisepse a sterilizace. Dramatický příběh, který se odehrával v přízračných kulisách viktoriánské Anglie, líčí oceňovaná kniha sugestivním, téměř beletristickým stylem.

A dramatic account of how 19th-century Quaker surgeon Joseph Lister developed an antiseptic method that indelibly changed medicine, describes the practices and risks of early operating theaters as well as the belief systems of Lister's contemporaries.

"The poignant story of the visionary surgeon who rebuilt the faces of the First World War's injured heroes, and in the process ushered in the modern era of plastic surgeryFrom the moment the first machine gun rang out over the Western Front, one thing was clear: mankind's military technology had wildly surpassed its medical capabilities. The war's new weaponry, from tanks to shrapnel, enabled slaughter on an industrial scale, and given the nature of trench warfare, thousands of soldiers sustained facial injuries. Medical advances meant that more survived their wounds than ever before, yet disfigured soldiers did not receive the hero's welcome they deserved.In The Facemaker, award-winning historian Lindsey Fitzharris tells the astonishing story of the pioneering plastic surgeon Harold Gillies, who dedicated himself to restoring the faces - and the identities - of a brutalized generation. Gillies, a Cambridge-educated New Zealander, became interested in the nascent field of plastic surgery after encountering the human wreckage on the front. Returning to Britain, he established one of the world's first hospitals dedicated entirely to facial reconstruction in Sidcup, south-east England. There, Gillies assembled a unique group of doctors, nurses and artists whose task was to recreate what had been torn apart. At a time when losing a limb made a soldier a hero, but losing a face made him a monster to a society largely intolerant of disfigurement, Gillies restored not just the faces of the wounded but also their spirits.Meticulously researched and grippingly told, The Facemaker places Gillies's ingenious surgical innovations alongside the poignant stories of soldiers whose lives were wrecked and repaired. The result is a vivid account of how medicine and art can merge, and of what courage and imagination can accomplish in the presence of relentless horror."--Publisher's website

Wizyta w szpitalu była kiedyś najprostszym sposobem, by skończyć w grobie. XIX-wieczni chirurdzy, często niewykształceni, nawet niepiśmienni, kroili swoich pacjent�w, nie myśląc o odkażaniu narzędzi. Amputacja była ich ulubioną metodą kuracji, a gangrena nie była niczym niepokojącym. Pacjent�w często trzeba było gonić po sali i wiązać, by poddali się ?leczeniu?. Chirurg James Y. Simpson jeszcze w 1869 roku uważał, że ?żołnierz na polu bitwy pod Waterloo ma większe szanse na przeżycie niż człowiek, kt�ry idzie do szpitala?. Dopiero Joseph Lister odkrył, że infekcje powodują zarazki, kt�re można pokonać środkami antyseptycznymi. Był za swoje teorie wyśmiewany, ale ostatecznie to jemu nauka przyznała rację. Poznajcie niewiarygodne realia, w jakich leczeni byli pacjenci, i dramatyczną walkę Listera o to, by zmienić rzeźnik�w w lekarzy. Lindsey Fitzharris ? doktor historii nauki i medycyny, absolwentka Oxfordu. Prowadzi popularną stronę internetową ?The Chirurgeon?s Apprentice? i własny kanał na YouTubie ?Under the Knife?. Jej styl to połączenie erudycji godnej J�rgena Thorwalda z błyskotliwym dowcipem Mary Roach. Rzeźnicy i lekarze zyskali entuzjastyczne recenzje w niemal wszystkich czasopismach, m.in. ?Guardianie?, ?Publishers Weekly?, ?Kirkus Review?, i zostali nagrodzeni prestiżową PEN/E.O. Wilson Prize for Literary Science Writing 2018.

Wizyta w szpitalu była kiedyś najprostszym sposobem, by skończyć w grobie. XIX-wieczni chirurdzy, często niewykształceni, nawet niepiśmienni, kroili swoich pacjentów, nie myśląc o odkażaniu narzędzi. Amputacja była ich ulubioną metodą kuracji, a gangrena nie była niczym niepokojącym. Pacjentów często trzeba było gonić po sali i wiązać, by poddali się „leczeniu”. Chirurg James Y. Simpson jeszcze w 1869 roku uważał, że „żołnierz na polu bitwy pod Waterloo ma większe szanse na przeżycie niż człowiek, który idzie do szpitala”. Dopiero Joseph Lister odkrył, że infekcje powodują zarazki, które można pokonać środkami antyseptycznymi. Był za swoje teorie wyśmiewany, ale ostatecznie to jemu nauka przyznała rację. Poznajcie niewiarygodne realia, w jakich leczeni byli pacjenci, i dramatyczną walkę Listera o to, by zmienić rzeźników w lekarzy. Lindsey Fitzharris – doktor historii nauki i medycyny, absolwentka Oxfordu. Prowadzi popularną stronę internetową „The Chirurgeon’s Apprentice” i własny kanał na YouTubie „Under the Knife”. Jej styl to połączenie erudycji godnej Jürgena Thorwalda z błyskotliwym dowcipem Mary Roach. Rzeźnicy i lekarze zyskali entuzjastyczne recenzje w niemal wszystkich czasopismach, m.in. „Guardianie”, „Publishers Weekly”, „Kirkus Review”, i zostali nagrodzeni prestiżową PEN/E.O. Wilson Prize for Literary Science Writing 2018.